Wstęp do fotografii studyjnej cz. 2 - podstawy oświetlenia i ustawienia

Techniki oświetleniowe.

Obrazek po prawej pokazuje kombinacje różnych pomysłów oświetleniowych. Główne światło(main light) jest blisko aparatu i dostarcza najwięcej światła do fotografowanej sceny. To powinno być pierwsze światło jakie ustawimy. Światło wypełniające(fill light) powinno posiadać mniejszą moc dla zapewnienia głębi. Opcjonalnie blenda srebrna(reflector) spełnia zadanie jako światło efektu(dopalenie światłem i eliminacja cieni na twarzy). Lampy na tło (backgr. light 1 i 2), również opcjonalnie nadadzą smaczku całości i wyeliminują niepożądane cienie z tła.

Fakty o oświetleniu oraz ustawienia.

Im szersze źródło światła, tym miększe światło na fotografowanym obiekcie. Szerokie źródło światła zmniejsza cienie, redukuje kontrast, z wąskim źródłem światła jest odwrotnie. Dzieje się tak dlatego, że szerokie źródło promieni świetlnych trafia w cel z kilku kierunków, dzięki czemu wypełnione zostają cienie, co daje bardzie równomierne oświetlenie sceny. 

Czas otwarcia migawki nie powinien być szybszy niż określona prędkość synchronizacji błysku - na większości aparatów jest to zazwyczaj 1/200 lub 1/250, powyżej tych wartości pojawią się czarne pasy na fotografiach.

Moc błysku jest mierzona w watosekundach (Ws), przykładowo lampa studyjna o mocy 400Ws jest zbliżona do liczby przewodniej 64. Jest to wystarczająca moc do pracy przy portretach.

Liczba przewodnia (LP) określa moc lamp błyskowych. Oznacza ona odległość w metrach lampy od obiektu, z jakiej do obiektu dotrze odpowiednia ilość światła do poprawnego naświetlenia filmu ISO 100/21° przy przysłonie f/1.

Liczba przewodnia pozwala na obliczenie wartości przysłony przy fotografii z wykorzystaniem lampy, zgodnie z poniższymi wzorami (przy zwiększaniu czułości musimy odpowiednio zwiększać wartość przysłony, przy przejściu z ISO 100/21° do 200/24° czułość wzrasta 2 razy czyli wartość przesłony musimy zwiększyć o pierwiastek kwadratowy z dwóch czyli o 1,4, przy przejściu do ISO 400/27° wzrasta 4 razy a więc czynnik 2 itd.)

Histogram

Przełącz aparat do obsługi manualnej (M) i korzystaj z histogramu na LCD do oceny ekspozycji. Histogram jest odzwierciedleniem tego, co znajduje się przed obiektywem aparatu. Jeżeli scena lub obiekt są ciemne, to histogram będzie skupiony po lewej stronie skali, jeżeli scena jest bardzo jasna, najwyższe wartości będą skupione przy prawym krańcu (pamiętajcie, lewa strona oznacza ciemne tony, a prawa najjaśniejsze). Jeżeli scena składa się z tonów średniej szarości, np. jest to brązowy koń na zielonej trawie, wtedy histogram będzie miał kształt pagórka w centralnej jego części. Nie ma czegoś takiego, jak jeden idealny histogram. Histogram pomaga rozpoznać scenę i znaleźć idealne parametry do właściwego jej zapisania.

O czym każdy fotograf powinien wiedzieć?

Podczas robienia zdjęć na wprost tryb automatyczny zrobi za ciebie wszystkie obliczenia. Jednakże problem narasta kiedy mamy różne elementy na zdjęciu w różnych odległościach od aparatu, wtedy jest bardzo przydatne mieć trochę pojęcia o tym co się dzieje, aby się nie zdziwić kiedy zobaczymy efekt końcowy - większość tematu na zdjęciu będzie niedoświetlona lub prześwietlona. Warto zapamiętać, że jeżeli oddalimy się od obiektu dwa razy, do materiału światłoczułego(matrycy lub filmu) dotrze 1/4 światła.

A na koniec części drugiej małe know/how. Elementarne zasady w fotografii. :)

zasady obowiązujące w fotografii/studioeb.pl 2016